Людміла ЧЭКАН, бібліятэкар:
– Мая мама таксама працавала ў бібліятэцы, таму я з маленства любіла чытаць. Асабліва беларускіх аўтараў. Тады кнігі выдаваліся мільённымі тыражамі, і прачытаць навінку ад топавага пісьменніка, якім быў Іван Шамякін, можна было нават вяскоўцу. Аднойчы ў часопісе «Агеньчык» убачыла аповесць «Шлюбная ноч». Прачытала яе залпам. Так ён пранізліва напісаў пра каханне і вайну. Тыя эмоцыі і ўдзячнасць непаўторнаму таленту са мной і сёння.